شرمنده ام مولای مهربانم، مولای غریبم، شرمنده ام ...
اما حتی دیگر از شرمندگی ام هم شرمنده ام. از اظهار شرمساری ام هم شرمنده ام ...
آقا جان، همه آمین گوی تعجیل در فرجت هستند، من اما، شرمنده ام و بیش از پیش بی قرار، پر از ترس، که اگر بیایی و من، همین باشم، دیگر چگونه توانم گفت: " آمین " .
